گزارش کارآموزی در بیمارستان امدادی

این گزارش کارآموزی با فرمت Word بوده و قابل ویرایش است همچنین آماده پرینت می باشد

موضوع : گزارش کارآموزی در بیمارستان امدادی

گزارش کارآموزی در بیمارستان امدادی : مدیران خدمات بهداشتی درمانی وظایف برنامه ریزی، سازمان دهی، رهبری، استخدام، اجرا و ارزشیابی و کنترل را در سازمان خود به کار می گیرند. مدیران بیمارستان مهارتها و تخصصهای مدیریتی را در جهت حصول اطمینان از دستیابی به اهداف و مقاصد سازمان به کار می گیرند. یک مدیر می بایست جهت اداره هر چه بهتر امور درونی بیمارستان، قبل از هر چیز از کلیه اوضاع و شرایط بیمارستان آگاه باشد. علاوه بر این اکثر مدیران سیستم های درمانی ثبات شغلی ندارند. بنابراین در صورت وجود اهداف و دستور العملهای کامل و واضح، هر یک از مدیران سریعاً در می یابند که با توجه به سیاستهای روشن هیات مدیره چه باید بکنند و مدیر بعدی نیز دنباله روی همان سیاستها و اهداف تا رسیدن به حصول و نتیجه خواهد بود و نیز در صورت وجود سیاتها، اهداف و قوانین صریح و مشخص، اصول و پایه این برنامه ها ثابت بوده و فقط محتوای آنها در هر دوره باز نگری و بررسی می گردد. همانگونه که در چاپهای بعدی یک کتاب، تنها مطالب آن بزانگری شده و نام کتاب تغییر پیدا نمی کند. بنابراین مدیران بعدی سریعاً شرایط موجود را درک نموده و سایر برنامه های خود را در جهت ارتقاء کیفیت بکار می گیرند. با توجه به این هدف مهم، دفتر پرستاری مرکز آموزشی- درمانی بوعلی سینا خرم دره با همکاری سایر پرسنل محترم این مرکز این اطلاعات بیمارستانی را جمع آوری نموده، که هر چند بسیار اندکی می باشد ولی امید واریم برای استفاده مسئولین بعدی مفید واقع شود.

تاریخچه : در سال 1300 هجری شمسی مدرسه دارلفنون که مرحوم امیر کبیر بنیان گذار آن بود و دارای چند رشته مثل طب و نظام مهندسی و توپخانه و طبیعیات و دارو سازی و معدن شناسی بود و از این صورت خارج و هر رشته به مکان دیگری منتقل و قسمت طب آن به ساختمان ظل السطلان که در نزدیکی بهارستان و خیابان اکباتان فعلی است و مرکز وزارت آموزش و پرورش که آن زمان بنام وزارت معاف و اوقات و صنایع مستظرفه بود و آن ساختمان جزء ساختمان دولتی محسوب می شد چندین اطاق به مدرسه طب و دارو سازی و دندانسازی اختصاص داده شد.

سازمان ادرای و قوانین : اولین سازمان ادرای که به منظور تامین بهداشت و درمان آموزش پزشکی در کشور بوجودآمد، مجلس حفظ الصحه نامیده شد. تشکیل این مجلس بمانست شیوع بیماری و با در قبل از جنگ جهانی اول بخصوص شیوع این بیماری در صفحات جنوب که بیشتر از طریق دریا بوسیله کشتی های حامل مسافر و مال التجاره رفت و آمد می کردند و انگلیسی ها بمنظور حفظ منافع اتباع خود مجبور به اقدامات بهداشتی بودند باب مذاکرات به میان آمد و در نتیجه مجلس حفظ الصحه که از پزشکان ایرانی بوجود آمده بود شروع به کار نمود. این مجلس چندین سال به فعالیت خود که بیشتر آن فعالیت جلوگیری از شیوع بیمایهای خانمانسوز و با و امثال آن بود ادامه میداد. در یکی از کابینه های دوره قاجاریه وزارت کشور (که آن زمان به وزارت داخله نامیده می شد)، شامل چند اداره بود که یکی از آن ادارات، وزارتخانه مستقل در آمد. و اولین وزیر بهداری مرحوم اسماعیل مرات و بعد از مدت کوتاهی مرحوم (مهذب السطنه) میرسید باقر خان کاظمی وزیر بهداری گردید که در ابتدا امر وزیر بهداری وقت حتی پزشک هم نبود.

قانون تبدیل اداره کل بهداری به وزات بهداری : ماده 3 – از قانون اصلاح بودجه سال 1320 کشور مصوبه هشتم آبان ماه 1320 تبدیل اداره کل بهداری به وزارت بهداری و اداره کل کشاورزی به وزارت کشاورزی و ضمیمه شدن سازمان اداره کل انتشارات و تبلیغات به وزارت فرهنگ، و سازمان اداره امنیه به وزارت کشور از روز 30 شهریور 1320 تصویب می شود. قانون اجازه اجرای قوانین و آئین نامه های مربوط به بهداری که قبل از تاسیس وزارت بهداری بعهده وزارت کشور بوده است به وزارت بهداری ماده واحده – در مورد کلیه قوانین مربوط به امور بهداری که قبل از تاسیس وزارت بهداری وزارت کشور مامور اجرا و تنظیم ائین نامه های مربوطه به آن بوده است. از تاریخ تصویب این قانون وزارت بهداری قائم مقام وزارت کشور خواهد بود. این قانون مشتمل بر یک ماده است. در جلسه هشتم بهمن ماه یکهزار و سیصد و بیست و سه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

روش درمان نوین و پیدایش آنتی بیوتیک : تا سال 1320 یعنی اواسط جنگ جهانی دوم روش درمان در ایران همانطور که قبلاً ذکر شد به دو روش قدیمی و جدید ادامه داشت تا این در سال 1320 آقای دکتر پروفسور شارلابرلین که ریاست دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را داشت، مسافرتی به خارج ایران نموده و در مراجعه طی چند سخنرانی پیدایش پنی سیلین را بطور مژده و سوقاتی به ایران آورد، که یعنی سخنرانی نامبرده بعداً بنظر خوانندگان محترم می رسد. ولی چند سالی این دارو به بازار نیامد و در خدمت جنگ و مجروحین آن قرار داشت، لیکن پس از خاتمه جنگ و پس از آنکه پنی سیلین به بازار آمد به علت کمبود این دارو فقط پنی سیلین که بصورت پودر در شیشه های مخصوص خود بود فقط در اختیار بیمارستان دولتی (بیمارستان سینای فعلی) در شهر تهران خیابان امام خمینی فعلی قرار گرفت. به هر پزشکی که نسخه پنی سیلین می نوشت لازم بود نسخه به آن بیمارستان برده شود و در طبق پزشکان قدیمی بفراگرفتن حکمت طبیعی می پرداختند. هر کس بی مانع و رادع می توانست پس از کسب اطلاعات مختصر در طب خود را پزشک نامیده و بدرمان بیماران مشغول شود. این وضع تا زمان سلطنت ناصرالدین شاه و صدرات امیرکبیر ادامه داشت. ناصرالدین شاه برای آنکه تحولی در وضع طبابت و تحصیل طب ایجاد شود به دکتر کلو که حکیم باشی مخصوص خود دستور می دهد که عده ای را نزد خود پذیرفته به آنان طب جدید تعلیم دهد. در این دوره که طب جدید اروپایی تازه در ایران راه یافته و اطبای فرنگی و ایرانیانی که تحصیلات طبی خود را در فرنگ انجام داده بودند در ترویج آن می کوشیدند. بین طرفداران طب قدیم و طب جدید اختلاف نظر و گاه مشاجرات و مباحثات بسیار روی می داده است. پیروان طب قدیم که در میان آنان پزشکان دانشمند و فاضل بسیار بوده است اصولاً به طب جدید اعتقاد و ایمان نداشته حتی آن را مضر می دانسته اند. از جمله حاجی میرزابابا شیرازی ملک الاطباء که از پزشکان اوائل قرن سیزدهم هجری و دارای تألیفاتی فراوان و معاصر با فتحهلیشاه و محمودشاه و ناصرالدین شاه بود و معالجات جدید را در حفظ صحت و ازاله اسقام به هیچ وجه اقدام نمی فرمود. چنانچه رسال جوهریه اس بر ثبات عقیده وی در تکذیب اطبای فرنگ دلیل لایح و برهانی واضح است. یکی از شاگردان حاجی میرزا عبدالباقی پدر مرحوم دکتر خلیل خان تقفی اعلم الدوله است.

چگونگی تحصیل طب : شاگردان طب قسمتهای عملی را در مطب پزشکان معروف و معلمین مدرسه می دیدند و حتی با آنان به عیادت بیماران رفته تا برموز حرفه طبابت آشنا شوند. اولین کالبدشناسی (اتوپسی) در ایران بوسیله دکتر بسال 1854 مسیحی روی یک جنازه فرد اروپایی که مظنون به مرگ در اثر جنایتی بود انجام گرفت.

علم شیمی که تا آنروز بشکل کیمیاگری در افواه شناخته می شد بصورت واقعی خود معرفی گردید و برای اولین بار برخی تجربه های شیمیایی به ایرانیان نشان داده شد.

در سال 1250 شمسی که ناصرالدین شاه مسافرت فرنگستان مراجعه نمود دستور داد تا به سبک اروپا بیمارستانی بنا ایجاد نمایند. برای اولین بار مریض خانه دولتی ( بیمارستان ابن سینا فعلی در نزدیکی چهار راه حسین آباد) توسط ناظم الاطبا که خود تا سال 1258 ریاست آن را داشت تأسیس گردید و گزارشات بیمارستان مستقیماً بعرض شاه می رسیده است. فارغ التحصیلان طب دارالفنون از عنوان دکتر استفاده نمی کردند و این عنوان مخصوص اطبایی بود که در فرنگستان تحصیلات خود را تکمیل و در آنجا به مقام دکتری نائل می شدند و کلمه دکترا بخلاف امروز بعد از اسم شخص ذکر می کردند مثلاً میرزا رضا دکتر.

طب اروپایی : اولین معلم که جزو هیئت هفت نفری برای این قسمت خواسته شد دکتر پولاک (ادوار دژاکوب) اهل وین بود که پس از فوت کلوکه که طبیب ناصرالدین شاه بود به ایران آمد. دکتر پولاک بیشتر جراح بود تا طبیب و عملیات جراحی او در ایران تازگی تمام داشت و با آب و تاب در روزنامه های رسمی آن دوره درج می شد. بیماران سخت را غالباً به دارلفنون نزد او می فرستادند. در محرم سال 1337 که اول سال تحصیلی آبان 1297 بود دکتر محمد حسین خان لقمان ادهم (لقمان الدوله) رئیس اطبای حضور همایونی به پیشنهاد نصیروالدوله از طرف احمد شاه بریاست قسمت طب خوانده شد و رئیس جداگانه و محل جداگانه ای در، حیاط بزرگ دارالفنون که حیاط نظام خوانده می شد پیدا کرد و اصطلاحاتی بدین ترتیب در مدرسه طب بعمل آمد.

آموزش پزشکی جهت بانوان و دختران : تا قبل از شروع دبستان های دولتی یا ملی دختران هم مثل پسران در مکتب خانه ها به فراگرفتن خواندن و نوشتن و بخصوص آموزش قرآن اکتفا می نمودند. لیکن پس از ایجاد دبستان های عمومی دولتی برای پسران و دختران آموزش ابتدائی برای آنان مشابه پسران پس از 12 سال تحصیل موفق دیپلم می گیردیدند. و دختران پس از 11 سال فارغ التحصیل شده و دیپلم متوسط دریافت می نمودند لیکن برای دختران ادامه تحصیل در دانشکده ها ممنوع و فقط می توانستند به آموزشگاه عالی مامائی وارد شوند. و عده ای از آنان پس از تأسیس دارالمعلمات که مخصوص تربیت بانوان و یا دختران بود که دوره آن دو سال و پس از دیپلم متوسط به آنجا رفته و ادامه تحصیل می دادند و معلم مدارس دخترانه می شدند. این برنامه تا سال 1315 ادامه داشت یعنی دختران فقط می توانستند به آموزشگاه عالی مامائی رفته و پس از فراغ از تحصیل، به شغل مامائی مشغول و یا می توانستند به دارالمعلمات رفته و پس از خاتمه تحصیلات به شغل معلمی در دبستان و دبیرستان دخترانه مشغول شوند. ولی از سال 1315 اجازه ورود دختران به دانشکده های مختلف دانشگاه ها داده شد. و در همان سال چندی دانشجوی دوشیزه در دانشکده داندانسازی و بعداً در دانشکده پزشکی و بمرور در دانشکده ها بانوان ادامه تحصیل داده و هر کدام در رشته های مورد علاقه خود به درجات لیسانس و دکتری نائل می گردیدند. از سال های 1325 به بعد آموزشگاه های پرستاری تأسیس و شروع بکار نمود. احتیاج مبرم کشور به پرستاران کاملاً محسوس شد و هر ساله عده زیادی از دوشیزگان پس از دریافت دیپلم متوسطه به آموزشگاه های پرستاری روی می آورند.

آموزشگاه عالی مامائی : در سال 1298 شمسی مرحوم نصیرالله وزیر معارف مدرسه متوسط دختران موسوم به فرانکوپرسان را که از سال 1323 هـ . ق دایر بود تبدیل به دارالمعلمات نمود و ضمناً مقرر داشت که 10 نفر از شاگردان مدرسه مزبور هفته ای سه روز به مریضخانه نسوان رفته و مشغول تحصیل قابله گی و امراض نسوان گردند دوره دارالمعلمات پس از اخذ تصدیق نامه شش ساله ابتدائی 4 سال بود که در سه سال اول دروس متوسطه تدریس می شد و شاگردان در سال چهارم اصول تعلیم و تعلم را فرا می گرفتند.

با این ترتیب مدرسه قابله گی با 10 نفر شاگرد دارالمعلمات در سال 1298 در مریضخانه نسوان تأسیس شد معلم مدرسه در بدو امر مادام فراسکینا طبیبه مریضخانه بود در آن موقع عده زنان باردار که برای وضع حمل به بیمارستان مراجعه می کردند بسیار معدود بود و فقط گاهی در موارد زایمان غیرطبیعی زائو را ناگزیر به بیمارستان می بردند و با این وضع هر 15 تا 20 روز یک زایمان انجام می شد.

گزارش کارآموزی در بیمارستان امدادی دانلود كارآموزي بيمارستان امدادي ابهر پروژه کارورزی در یک بیمارستان کارآموزی رشته بهداشت عمومی بیمارستان امدادی کارآموزی رشته پزشکی بیمارستان كارآموزی حسابداری در بیمارستان امدادی

فهرست مطالب

تقدیر و تشکر 2

فهرست 3

پیشگفتار 4

فصل اول تاریخچه 5

سازمان اداری و قوانین 6

قانون تبدیل اداره کل بهداری به وزارت بهداری 6

آیین نامه اجرای قانون تمرکز مؤسسات صحیحی مملکت 6

آمار پزشکان کشور از سال 1300 تا 1330 7

روش درمان نوین 8

چگونگی تحصیل طب 9

طب اروپایی 9

کارکنان شاغل در فیزیوتراپی 10

آموزش پزشکی جهت بانوان 10

متخصصین 14

دانشگاه تهران (تالار تشریح) 15

قانون طبابیت 15

فصل دوم 17

چارت سازمانی بیمارستان امدادی ابهر20

تاریخچه و خلاصه ی از فعالیت های بیمارستان واحد سوابق تاسیس 23

اهداف اختصاصی 24

لیست داده های موجود 26

شیوه های مدیریت و ساختار سازمانی 27

مدیریت بیمارستان درونی 28

مدیریت بیمارستان در ایران 30

فصل سوم

ارائه مشکل کلی از فعالیتهای حسابداری و صورتهای مالی

ماهیت حسابداری 37

نحوه ثبت حسابها در حسابداری 37

تنخواه گردان 37

کنترل داخلی سیستم حقوق و دستمزد 39

ترازنامه 39

نحوه درخواست اعتبار 40

اهمیت انبارداری 40

تعریف انبار 41

وظایف مسئول انبار 41

وظایف انباردار 41

مزایای سیستم انبارداری صحیح 42

انواع پالتها 43

نکات مهم درباره طبقه بندی کالا 44

تعرف و هدف از کدگذاری 45

انبارگردانی 47

روشهای انبارگردانی کالا 47

حواله انبار 47

نحوه درخواست به صورت نمودار 50

درخواست خرید 58

روابط و وظایف انبار با سایر واحدها 58

فصل چهارم 59

نتیجه گیری 59

منابع و مأخذ

1 ) کتابخانه بیمارستان امدادی ابهر 60

2 ) مدیریت امور عمومی – روابط عمومی بیمارستان 72

3 ) اصول حسابداری – تألیف ویدا مجتهدزاده 73

4 ) کتاب پیشرفته های پزشکی 73

5 ) دفترچه راهنمای بیمارستان امدادی ابهر 74

6 ) کتاب نظام پزشکی 75